نمی دونم چرا ما آدم ها نظراتمون در رابطه با همدیگه رو مستقیم به هم نمی گیم . توجه کردم دیدم ماها چه موقعی که بخوایم از کسی انتقاد کنیم و چه موقعی که بخوایم از کسی تعریف کنیم پشت سرش این کار رو می کنیم . حداقل در بیشتر موارد که اینطوری هستیم . در اینجا بیشتر منظورم تعریف کردن از آدم ها و متذکر شدن خصوصیات خوب اونها در حضور خودشون هست . شاید اکثر آدم ها فکر می کنن اگه در حضور کسی از خودش تعریف کنن ، طرف پررو می شه و یا خودشون کوچیک می شن . اما در واقع اصلا اینطور نیست . اتفاقا وقتی از کسی تعریف می کنیم هم باعث بالا رفتن اعتماد به نفس اون شخص می شیم و هم باعث می شه روابط ما با اون آدم بهتر بشه . البته اصلا منظورم این نیست که چاپلوسی و تملق کنیم . منظورم اینه که خوبی های همدیگه رو نادیده نگیریم و اونجایی که لازمه از همدیگه تعریف کنیم .