من همیشه تو این روزهای آخر سال این حرف رو از بعضی ها زیاد می شنوم که : عید مال بچه هاست . چشم دیدن عید رو ندارم و ... خلاصه از این دست حرفهای ناامید کننده . واقعا مردم ما چشون شده ؟ تنفر از عید ؟ خیلی مسخره هست . دلیلی نداره آدم از عید بدش بیاد . حالا وقتی یه سری از آدم ها که مشکلات زیادی (مخصوصا مشکلات مالی) دارن از اومدن عید گله و شکایت می کنن آدم یه کمی بهشون حق می ده ) هر چند که همین هم دلیل برای شاد نبودن نمی شه( . ولی وقتی یه سری از همین مرفهین بی درد می گن که حال و حوصله عید رو نداریم و اصلا از عید و سال نو خوشمون نمیاد من حرص می خورم . و البته تعجب می کنم و از خودم می پرسم چرا ؟ چرا یه همچین آدمی نباید الان که نزدیک عید هست شاد و خوشحال باشه . واقعا چرا ؟ بعضی وقتها هم یه فکر خنده دار به ذهنم میاد . میگم شاید بخاطر آجیل و شیرینی که می خوان بخرن و پول اضافی که می خوان خرج کنن ناراحت می شن .

 من که اصلا این جور آدم ها رو درک نمی کنم . خب چون جزو اونها نیستم .

اگه بخوام بهشون فکر کنم صد برابر اونها هم مشکل دارم . اما با این حال خیلی خوشحالم و برای رسیدن سال جدید لحظه شماری می کنم . من هنوز هم دوست دارم مثل دوران بچگیم عیدها لباس نو بپوشم . اصلا هم پوشیدن لباس کاملا نو رو توی روز اول عید بی کلاسی نمی دونم . مثل خیلی ها هم چند روز قبل از عید لباس های تازه ام رو نمی پوشم تا توی عید نو نباشه . من هنوز هم عاشق پهن کردن سفره هفت سین و خوندن دعای سال تحویل هستم . هنوز هم عاشق شنیدن صدای نقاره ای هستم که موقع تحویل سال تو حرم امام رضا نواخته می شه .

شاید هم الکی خوشحال باشم ولی در هر حال خوشحالم .