یه ربع ساعتی می شه که از کوهپیمایی برگشتم . مربی باشگاه با درخواست بچه ها دو هفته ای هست که برنامه کوهپیمایی رو برگزار می کنه . هفته پیش من نرفتم . ولی تصمیم گرفتم از این به بعد اگه کاری نداشتم حتما برم . آخه خیلی خوش گذشت . با اینکه هوا ابری بود و بارون پراکنده ای هم می بارید ولی خیلی خوش گذشت . اون بالا تو اون سکوت با اون منظره زیبایی که از شهر روبه رومون بود عجب حس و حال خوبی داشت . هوا تمیز و خنک . شهر چقدر از اون بالا زیباتر بود . همه جا رو می شد دید . حافظیه ، باغ جهان نما ، باغ ملی و ... . بی خود نیست اسم اونجا رو گذاشتن گهواره دید . کل شیراز زیر پای آدم هست . اونهایی که شیراز اومدن حتما اسم کوهپایه و گهواره دید رو شنیدن . نزدیک دروازه قرآن هست . یه پارک هست که تو پایه یه کوه ساخته شده به همین دلیل بهش می گن پارک کوهپایه . از پارک تا قله کوه یا همون گهواره دید پله های سنگی درست کردن که به راحتی می شه رفت بالای کوه . درواقع پله نوردی بود تا کوهنوردی . اون بالا نزدیک گهواره دید معمولا صبح های جمعه دعای ندبه برگزار می شه و آش سبزی شیرازی هم می دن آخه اونجا آرامگاه تعدادی از شهدای گمنام هم قرار داره . البته امروز نه دعا بود و نه آش سبزی دادن . خلاصه جای خوبی هست . معمولا هم شلوغ  می شه .

خوب ، این کوهنوردی هم باعث یه تجدید روحیه شد تا ان شاءالله یه هفته خوب رو شروع کنیم .